Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дыста́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Адлегласць, прамежак паміж чым-н.
Забег на кароткую дыстанцыю.
Сысці з дыстанцыі.
2. Участак адміністрацыйна-тэхнічнага падзелу чыгуначнага, шасэйнага або воднага пуці.
Начальнік дыстанцыі.
|| прым.дыстанцы́йны, -ая, -ае.
Дыстанцыйнае кіраванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абагрэ́ццасов. обогре́ться;
ён забе́г у ха́ту а. — он забежа́л в избу́ обогре́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rerun2[ˌri:ˈrʌn]v.
1. паўто́рна пака́зваць (фільм і да т.п.)
2. паўтара́ць (мерапрыемства);
rerun a race паўтары́ць забе́г
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
przedbieg, ~u
м.спарт.забег; заезд (у адборачных спаборніцтвах)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Próbelauf
m -(e)s, -läufe спарт. кантро́льны забе́г
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вужы́шча, ‑а, н.
Тоўстая кручаная вяроўка, якой уціскаюць вазы (з сенам, снапамі, бярвеннем і пад.). — То пачакай, я вяроўку вазьму. Павяжам. — [Тамаш] забег у сені і вярнуўся з вужышчам у руках.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Wéttlauf
m -(e)s, -läufe спабо́рніцтва па бе́гу; забе́г, прабе́г
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ускара́скацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Тое, што і ускарабкацца. Байцы акружылі з усіх бакоў хату, хтосьці забег у сенцы, двое ўскараскаліся на страху.Хомчанка.Сухоцкі спрытна ўскараскаўся на абрывісты бераг, і адразу ж яго паглынула цемра.Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Бегучы, трапіць куды‑н., апынуцца дзе‑н. Казёл забег у агарод. □ Ля кладкі ў брод забеглі дзеці — усім па кветачкі вада.Ляпёшкін.— У хлопцаў ногі лёгкія, як бачыш забягуць дадому.Гамолка.
2. Зайсці куды‑н. мімаходам, на кароткі час. Па дарозе дадому Люба забегла на медпункт.Шамякін.Як на тое, у пакой забег Вадзімка. Чагосьці пашукаў пад ложкам і выбег.Сабаленка.
3. Абагнаць каго‑н., перагарадзіўшы дарогу. [Боганчык] бег, б’ючы каленам аб заднюю вось; цягнуў за лейцы, накручваючы іх на руку, і чуў: нічога не можа зрабіць. Пасля падумаў, што трэба забегчы каню наперад.Пташнікаў.«Ты мой, як міленькі, толькі каб не дапусціць цябе да алешніку», — думаў Павел, стараючыся забегчы ад кустоў. Тады парушальнік змяніў кірунак і кінуўся ў бок сасновага лесу.Пальчэўскі.
•••
Забегчы наперад — а) зрабіць што‑н., парушыўшы паслядоўнасць; б) апярэдзіць каго‑н. у дасягненні, атрыманні чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)