wzbraniać

незак. забараняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zakazywać

незак. забараняць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Праслядава́ць ’асуджаць, забараняць’ (смарг., Сл. ПЗБ). З польск. prześladować ’тс’ (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прегражда́ть несов. перагаро́джваць; (путь, проход) заступа́ць; перапыня́ць; (препятствовать) забараня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

prohibit [prəˈhɪbɪt] v. fml

1. забараня́ць;

prohibit smb. from doing smth. забараня́ць каму́-н. рабі́ць што-н.;

Smoking is strictly prohibited inside the factory. На фабрыцы курыць строга забаронена.

2. перашкаджа́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zabraniać

незак. (czego) забараняць (што)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Бро́ніць ’бараніць, забараняць і г. д.’ (Нас.). Паланізм. Параўн. ст.-бел. бронити ’бараніць, абараняць’ < польск. bronić (Булыка, Запазыч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

препя́тствовать несов. перашкаджа́ць; (не допускать) не дапуска́ць, не дазваля́ць; (запрещать) забараня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verbíeten

* vt забараня́ць

j-m den Mund ~ — забараня́ць каму́-н. гавары́ць

Éintritt verbóten! — yвахо́д забаро́нены!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зака́зывать несов.

1. зака́зваць;

2. (запрещать) уст. забараня́ць;

3. (приказывать) уст. нака́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)