Verbum

prohibit [prəˈhɪbɪt] v. fml

1. забараня́ць;

prohibit smb. from doing smth. забараня́ць каму́-н. рабі́ць што-н.;

Smoking is strictly prohibited inside the factory. На фабрыцы курыць строга забаронена.

2. перашкаджа́ць