скотово́д жывёлаво́д, -да м., жывёлагадо́вец, -до́ўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rancher [ˈrɑ:ntʃə] n. улада́льнік ра́нча; жывёлаво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ара́т

(манг. arat)

жывёлавод у Манголіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Víehzüchter

m -s, - жывёлаво́д, жывёлагадо́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

squatter [ˈskwɒtə] n.

1. пасяле́нец на незаня́тай або́ дзяржа́ўнай зямлі́

2. AustralE скво́тар; жывёлаво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stockman [ˈstɒkmən] n. (pl. -men)

1. AustralE рабо́чы на жывёлагадо́ўчай фе́рме

2. AmE жывёлаво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Züchter

m -s, -

1) садаво́д

2) жывёлаво́д, жывёлагадо́вец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сква́тэр, ‑а, м.

1. Гіст. Каланіст, які самавольна займаў свабодны неапрацаваны ўчастак зямлі ў перыяд пачатковай каланізацыі (у Амерыцы, Аўстраліі).

2. Жывёлавод у Аўстраліі, які арандуе для сваіх статкаў неапрацаваны ўчастак зямлі.

[Англ. squatter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hogowczyni

ж.

1. жывёлавод (жанчына);

2. раслінавод (жанчына)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

актыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Актыўны член якога‑н. калектыву; грамадою работнік. [Бацька], даваенны калгасны актывіст, перадавы ў вобласці жывёлавод, загінуў у партызанах. Кавалёў. [Ніна] з працавітай сям’і: ведаю бацьку яе, актывіста з суседняй вёскі. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)