трагі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць трагічнага. Лабановіч напускае на сябе трагічнасць, нізка звешвае галаву і журботна трасе ёю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unhappily

[ʌnˈhæpɪli]

adv.

1) су́мна, журбо́тна

2) нешчасьлі́ва; неадпаве́дна; на жа́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сокрушённо нареч. (с сокрушением) са скру́хай, з жа́лем; (печально) засму́чана; журбо́тна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суцяша́льнік, ‑а, м.

Той, хто суцяшае. Старшыня апускае вочы і журботна звешвае галаву .. І тады ўжо сам пісар выступае ў ролі суцяшальніка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tęskno

сумна, журботна, тужліва; маркотна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żałośnie

жаласна, сумна, засмучана, журботна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

курлы́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Ствараць гукі, падобныя на «курлы» (пра жураўлёў). Не спяшаючыся цякла Біць, а ў высокім сінім небе журботна курлыкалі журавы. Навуменка. // Пераймаць крык жураўля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

smutnie

сумна, смутна, маркотна, журботна, тужліва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gorzko

1. горка;

2. горка, журботна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

печа́льно

1. нареч. марко́тна; (огорчённо) засму́чана; (грустно) журбо́тна;

2. безл., в знач. сказ. шкада́, жаль;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)