bile [baɪl] n.

1. жоўць

2. fml раздражнёнасць, зласлі́васць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

żółć

ж.

1. жоўць;

2. перан. жоўць; злосць;

3. золата (пра колер)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gall​1 [gɔ:l] n.

1. сме́ласць, наха́бства

2. fml няна́вісць; го́рыч

3. med., dated жоўць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gállenbitter

a го́ркі, як жоўць [як палы́н]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жёлчь

1. жоўць, род. жо́ўці ж.;

2. перен. злосць, род. зло́сці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахалі́я

(ад а- + гр. chole = жоўць)

паталагічны стан, пры якім жоўць не паступае ў дванаццаціперсную кішку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нерастаро́пны, ‑ая, ‑ае.

Някемлівы ў якіх‑н. справах; непаваротлівы. Пан Вячорык вёў са сваім агентам чыста службовую размову. Суха, афіцыйным тонам распякаў нерастаропчага свайго «таемніка», выліваў на яго ўсю жоўць свайго нездавальнення. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bile

[baɪl]

n.

1) жоўць f.

2) Figur. зье́длівасьць, злосьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

алахо́л

(ад ала- + гр. chole = жоўць)

лекавы прэпарат, жаўцягонны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Кручы́на ’сум’ (Бяльк.). Укр. кручина, рус. кручина ’тс’. Параўн. далей рус.-ц.-слав. кручина ’жоўць; эпілепсія’, польск. kręcz ’сутаргі’, славен. kročiti ’выгібацца’. Зводзіцца да першаснага kręto (< kręgъ) (Слаўскі, 3, 102). Параўн. кругі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)