rudely

[ˈru:dli]

adv.

1) няве́тліва, гру́ба

2) жо́рстка, лю́та

3) прыміты́ўна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зве́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Абыходзіцца крайне жорстка з кім‑н.; лютаваць. Ворагі зверствуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэрбер, ✂, м. (кніжн.).

  1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: люты трохгаловы сабака са змяіным хвастом, які ахоўваў уваход у пекла.

  2. перан. Злосны, пільны вартавы, які жорстка абмяжоўвае чыю-н. свабоду.

    • Бязлітасны цэнзурны ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дуба́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць; незак. (разм.).

1. каго (што). Жорстка, бязлітасна біць. Яго ўжо не раз дубасілі за пакражу.

2. па чым, у што. Моцна стукаць. Д. у дзверы.

|| зак. аддуба́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

катава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго (што).

Моцна і балюча біць, жорстка мучыць. К. на допыце. Не катуй сябе.

|| зак. скатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. катава́нне, -я, н. У фашысцкім лагеры смерці было нечалавечае катаванне людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

расправіцца​1, ✂; зак.

  1. Учыніць расправу на кім-н., жорстка пакараць каго-н.

    • Р. са злачынцамі.

  2. перан., з кім-чым. Управіцца з чым-н., паспець скончыць што-н. (разм.).

    • Р. з сенам.

|| незак. распраўляцца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

severely [sɪˈvɪəli] adv. суро́ва, жо́рстка, стро́га; мо́цна;

punish smb. severely суро́ва пакара́ць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

распра́віцца¹, -пра́ўлюся, -пра́вішся, -пра́віцца; зак.

1. з кім. Учыніць расправу над кім-н., жорстка пакараць каго-н. Р. са злачынцамі.

2. перан., з кім-чым. Управіцца з чым-н., паспець скончыць што-н. (разм.). Р. з сенам.

|| незак. распраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

gewálttätig

1.

a гвалто́ўны, прымусо́вы

2.

adv жо́рстка, гру́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

srodze

1. люта, жорстка,;

2. вельмі, дужа, надта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)