argot [ˈɑ:gəʊ] n. ling. арго́, жарго́н;

thieves’ argot зладзе́йскі жарго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jargon [ˈdʒɑ:gən] n. жарго́н; прафесі́йная мо́ва;

medical jargon медыцы́нскі жарго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

блатня́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да блатнякоў. Блатняцкі жаргон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cant [kænt] n.

1. крываду́шнасць; няшчы́рая гу́тарка

2. жарго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арго́, нескл., н.

Умоўныя выразы, словы, якія ўжываюцца ў якой‑н. адасобленай або прафесійнай групе, гуртку і пад.; жаргон. Жабрацкае арго.

[Фр. argot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

żargon, ~u

м. жаргон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slang1 [slæŋ] n. слэнг, жарго́н;

use slang гавары́ць на жарго́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jargon

[ˈdʒɑ:rgən]

n.

жарго́нm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gunersprache

f - жарго́н зло́дзеяў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schoolboy [ˈsku:lbɔɪ] n. шко́льнік;

schoolboy slang шко́льны жарго́н;

schoolboy mischief шко́льнае сваво́льства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)