Жана́цікжанаты чалавек; той, хто хоча жаніцца’ (Юрч., Жд. 3). Рус. разм. жена́тик ’тс’. Ад жанат‑ы з дапамогай суфікса ‑ік у выніку кандэнсацыі выразу тыпу жанаты мужчына, відаць, паралельна з рус.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маладажо́н, ‑а, м.

Мужчына, які нядаўна ажаніўся. Сакалоў быў усяго з год як жанаты, і .. сябры па санаторыю .. звалі яго маладажонам. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

married [ˈmærɪd] adj. жана́ты; за́мужам;

He is a married man. Ён жанаты мужчына;

She is a mаrried woman. Яна замужняя жанчына;

a married couple сяме́йная па́ра;

They have been married for 12 years. Яны жанатыя 12 гадоў;

get married пажані́цца; ажані́цца; вы́йсці за́муж

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мужаве́нь ’малады, жанаты мужчына’ (Касп.). Да муж (гл.) > прыметнік мужаў. Аб суфіксе ‑авень са значэннем ’носьбіт адзнакі’ гл. Сцяцко, Афікс. наз., 143.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verhiratet

a жана́ты, заму́жняя

sie sind ~ — яны́ жана́тыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

муж, ‑а; мн. мужы, ‑оў; м.

1. Жанаты мужчына ў адносінах да сваёй жонкі. Харошы быў гарманіст Ігнась — муж Ірынкі, майстар на працу і на весялосць. Лынькоў.

2. Кніжн. Дзеяч у якой‑н. галіне. Муж навукі. Дзяржаўны муж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verheiratete

sub m, f -n, -n жана́ты, сяме́йны; заму́жняя, сяме́йная

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гармані́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто іграе на гармоніку. Казей хоць і жанаты чалавек, а любіў такія вечарынкі, дзе ён сам выступаў у ролі музыкі — ён быў не кепскі гарманіст. Колас. І песню зачаў гарманіст Пра сінія вочы дзяўчыны. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Малоец ’паважаны малады чалавек, хлопец’ (КЭС, лаг.). Укр. молодець, рус. молодец, славен. mládec, серб.-харв. mladac ’тс’, ’жанаты малады мужчына’, mlaci ’маладыя (на вяселлі)’. Да прасл. mold‑ьcь. Аб мене ‑дз‑ > ‑й‑ гл. Карскі, 1, 351.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

married

[ˈmerid]

adj.

1) жана́ты (пра мужчы́ну), за́мужняя (пра жанчы́ну)

a married son — жана́ты сын

a married daughter — за́мужняя дачка́

2) жані́мскі, шлю́бны

married life — сужэ́нскае, шлю́бнае жыцьцё

a married couple — сужэ́нская па́ра

3) це́сна спалу́чаны

to get married — ажані́цца (для мужчы́ны), вы́йсьці за́муж (для жанчы́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)