желобо́к уменьш. жалабо́к, -бка́ м., латачо́к, -чка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rowek

м. жалабок, равок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Refe

f -, -n жалабо́к, паз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rlle

f -, -n баразна́; жалабо́к, кана́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рышто́к, ‑тка, м.

Жалабок, канаўка, раўчук для сцёку вады. Скрозь у полі снег пазганяла ў лагчыны і прыдарожныя рышткі. Чорны. На каменнай платформе, у рыштках, пеніліся ру чайкі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыншто́к м. спец. абл. bflussrinne f -, -n (жалабок); bflussgraben m -s, -gräben (канаўка)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кана́ўка ж. Rnne f -, -n, kliner Grben; Gsse f -, -en (жалабок, вулічная вадасцёкавая)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

канелю́ры

(фр. cannelure = паз, жалабок)

архіт. вертыкальныя жалабкі на ствале калоны або пілястры і гарызантальныя на базе калоны іанічнага ордэра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фальц м. тэх. Falz m -(e)s, -e i Fälze; Rnne f -, -n (жалабок); Fge f -, -n, Naht f -, Nähte (шво)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

про́разь, ‑і, ж.

1. Скразная, звычайна вузкая адтуліна, прарэзаная ў чым‑н. Саўка зазірнуў у проразь дупла: там бялелі рэшткі воску і дзе-нідзе блішчаў мёд. Сачанка. І тут заўважыў Міколка, як праз проразь паліто відаць жандарскія сінія штаны. Лынькоў. // Разм. Від мастацкай скразной разьбы. // Спец. Выраз, жалабок у прыцэльным прыстасаванні агнястрэльнай зброі.

2. Спецыяльная лодка для перавозкі жывой рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)