despot [ˈdespɒt] n. дэ́спат, тыра́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сатра́п, -а, мн. -ы, -аў м.

1. Намеснік правіцеля ў старажытнай Персіі і Індыі, які меў неабмежаваную ўладу.

2. перан. Самадур, дэспат, жорсткі начальнік, тыран.

|| прым. сатра́пскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аракчэ́евец, ‑чаеўца, м.

Чыноўнік або памешчык, які праводзіў у сваім ведамстве сістэму і прыёмы Аракчэева; дэспат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

despota

м. дэспат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

strongman [ˈstrɒŋmən] n. (pl.-men)

1. дыкта́тар, дэ́спат

2. асі́лак (асабліва цыркавы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Gewáltherrscher

m -s, - дэ́спат, тыра́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tyrant [ˈtaɪərənt] n. тыра́н, дэ́спат;

a petty ty rant самаду́р;

play the tyrant быць тыра́нам, тыра́нстваваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Despót

m -en, -en дэ́спат, прыгнята́льнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tyránn

m -en, -en тыра́н, дэ́спат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zwíngherr

m -n, -en уст. тыра́н, дэ́спат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)