Verbum

анлайнавы слоўнік

деду́кция лог. дэду́кцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

deduction [dɪˈdʌkʃn] n.

1. дэду́кцыя, высно́ва, вы́вад, заключэ́нне

2. вы́лік, вылічэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Deduktión

f -, -en дэду́кцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dedukcja

ж. дэдукцыя; вывад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэдукты́ўны

(ад дэдукцыя)

які карыстаецца метадам дэдукцыі, заснаваны на дэдукцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інду́кцыя, -і, ж. (спец.)

1. Спосаб разважання і метад даследавання ад прыватных фактаў да агульных вывадаў; проціл. дэдукцыя (кніжн.).

2. Узбуджэнне электрычнага току ў якім-н. правадніку пры руху яго ў магнітным полі або пры змяненні вакол яго магнітнага поля.

3. Узаемадзеянне працэсаў узбуджэння і тармажэння ў нервовай сістэме, пры якім узнікненне аднаго працэсу выклікае развіццё другога, процілеглага.

Закон узаемнай індукцыі нервовых працэсаў.

|| прым. індукцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wywód, ~odu

wyw|ód

м.

1. выснова; вывад; дэдукцыя;

2. разважанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інду́кцыя

(лац. inductio = увядзенне)

спосаб разважання ад прыватных фактаў да агульных вывадаў (проціл. дэдукцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інду́кцыя, ‑і, ж.

1. Спосаб разважання і метад даследавання, пры якіх агульныя выгады робяцца на аснове ведаў пра адзінкавыя факты; проціл. дэдукцыя.

2. Узбуджэнне электрычнага току ў якім‑н. правадніку пры руху яго ў магнітным полі або пры змяненні вакол яго магнітнага поля. Электрамагнітная індукцыя. Магнітная індукцыя.

[Лац. inductio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

deduction

[dɪˈdʌkʃən]

1) адыйма́ньне n., вылічэ́ньне n.

deduction in pay — вылічэ́ньне з запла́ты

2) вы́лічаная су́ма

3) Logic. дэду́кцыя f.

4) высно́ва f., вы́вад -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)