Verbum

тэндэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Напрамак развіцця культуры, грамадства, эканомікі і пад.

Дэмакратычныя тэндэнцыі.

2. Асноўная думка, ідэя, накіраванасць якога-н. твора, выказвання і пад.

3. Прадузятая аднабаковая думка, якая навязваецца чытачу, гледачу, слухачу.

меркава́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Думка, погляд.

Слушнае м.

2. Разлік, дапушчэнне.

трывія́льны, -ая, -ае.

Пазбаўлены арыгінальнасці, звычайны.

Трывіяльная думка.

Т. флірт.

|| наз. трывія́льнасць, -і, ж.

высло́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

Коратка выказаная глыбокая па змесце думка.

Выслоўі вялікіх людзей.

фікс, У выразе: ідэя фікс (кніжн.) — неадчэпная, навязлівая думка, якая не дае спакою каму-н.

бана́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. банальны.

2. Збітая, агульнавядомая думка, выраз.

Гаварыць банальнасці.

абсу́рдны, -ая, -ае.

Недарэчны, бязглузды.

Абсурдная думка.

|| наз. абсу́рднасць, -і, ж. і абсу́рд, -у, М -дзе, м.

сцвярджэ́нне, -я, н.

1. гл. сцвярджаць і сцвердзіць.

2. Палажэнне, думка, якой даводзяць што-н.

Правільныя сцвярджэнні.