электрычная дуга

т. 18, кн. 1, с. 102

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

во́льтов во́льтаў;

во́льтова дуга́ физ. во́льтава дуга́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́льтаў: ~тава дуга́ физ. во́льтова дуга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кружа́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

У будаўніцтве: драўляная або металічная дуга, па якой выкладваюць скляпенне, арку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́льтавы ​1, ‑ая, ‑ае.

Пашыты з вольты. Вольтавае плацце.

во́льтавы ​2, ‑а.

У выразе: вольтава дуга гл. дуга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arc [ɑ:k] n.

1. а́рка

2. дуга́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кружа́ла, ‑а, н.

У будаўніцтве — драўляная або металічная дуга, на якой кладуць скляпенне, арку і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́мысел, -сла, мн. -слы, -слаў, м.

1. Драўляная дуга з выемкамі або кручкамі на канцах для пераносу на плячах вёдзер з вадой і іншых грузаў.

2. Рычаг у некаторых механізмах, напр., у вагах.

◊

Дым каромыслам (разм.) — вялікае ажыўленне; шум, беспарадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Krúmmholz

n -es, -hölzer дуга́ (вупражная)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bow​4 [bəʊ] n.

1. лук (зброя)

2. бант, ба́нцік; га́льштук-ба́бачка

3. смык

4. дуга́; а́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)