тузи́ть несов., прост. біць, лупцава́ць, дуба́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wallop​2 [ˈwɒləp] v. infml біць (мо́цна), дуба́сіць;

wallop the rivals разбі́ць сапе́рнікаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дубата́ць

‘дубасіць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (у што-небудзь, па чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дубата́ю дубата́ем
2-я ас. дубата́еш дубата́еце
3-я ас. дубата́е дубата́юць
Прошлы час
м. дубата́ў дубата́лі
ж. дубата́ла
н. дубата́ла
Загадны лад
2-я ас. дубата́й дубата́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дубата́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дубі́чыць

‘дубасіць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (у што-небудзь, па чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дубі́чу дубі́чым
2-я ас. дубі́чыш дубі́чыце
3-я ас. дубі́чыць дубі́чаць
Прошлы час
м. дубі́чыў дубі́чылі
ж. дубі́чыла
н. дубі́чыла
Загадны лад
2-я ас. дубі́ч дубі́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дубі́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

матлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць на шматкі, кавалкі.

2. што. Прыводзіць у бязладны стан.

Вецер матлошыць голле.

3. Біць, дубасіць, нішчыць.

Матлошаць адзін аднаго.

|| зак. зматлашы́ць, -лашу́, -ло́шыш, -ло́шыць; -ло́шаны.

|| наз. матлашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

костыля́ть несов., прост.

1. (бить) дуба́сіць; біць;

2. (хромать) кульга́ць, чыкільга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утю́жить несов.

1. прасава́ць;

2. техн. (укатывать) кача́ць;

3. перен. (бить), прост. дуба́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ *Пахлудава́ць, похлудовиць ’адлупцаваць (кіем)’ (ТС). Да па‑ і хлуд ’палка, жардзіна, дубіна, галіна’ (гл.). Другую частку ‑хлудаваць можна супаставіць з калькай ‑дубасіць (аддубисіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

tan​2 [tæn] v.

1. вырабля́ць (скуру), дубі́ць

2. загара́ць

3. infml лупцава́ць

♦

tan smb.’s hide infml, dated мо́цна біць каго́-н.; дуба́сіць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мясі́ць, мяшу́, ме́сіш, ме́сіць; ме́шаны; незак.

1. што. Размякчаць, размінаць якую-н. густую масу, перамешваючы з вадой.

М. цеста.

М. гліну.

2. перан., што. Хадзіць, ездзіць па чым-н. гразкім, топкім, сыпкім і пад.; мяць, шкодзіць, топчучы (разм.).

М. гразь.

Коні месяць пасевы.

3. перан., каго (што). Біць, дубасіць (разм.).

Мясілі яго чым папала.

|| зак. змясі́ць, змяшу́, зме́сіш, зме́сіць; зме́шаны.

|| прым. мясі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

М. цэх хлебазавода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)