tight-knit [ˌtaɪtˈnɪt] adj. дру́жны (пра групу людзей)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

éinträchtig

a аднаду́шны, дру́жны, зго́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сула́дны, -ая, -ае.

1. з чым, чаму. Адпаведны чаму-н., згодны з кім-н.

Быць суладным з законам.

Суладныя рашэнні камісіі.

2. Зладжаны, гарманічны, дружны.

На вечарыне гучалі суладныя песні.

|| наз. сула́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Які прымаецца, выказваецца ўсімі, прасякнуты згодай, адзінствам; дружны. Аднадушнае адабрэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

з’ядна́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад з’яднаць.

2. у знач. прым. Дружны, аднадушны. З’яднаны калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

harmonious [hɑ:ˈməʊniəs] adj.

1. гармані́чны; які́ гарманізуе; сугу́чны

2. дру́жны, зго́дны, адпаве́дны; мі́рны

3. мелады́чны, мілагу́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

згуртава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад згуртаваць.

2. перан.; у знач. прым. Прасякнуты аднадушшам; дружны. Згуртаваны калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаахо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для аховы дарог ад снежных заносаў. Вагон дружны, дровы хлопцы дастаюць. У справу ідуць снегаахоўныя шчыты, уцалелыя парканы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спая́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спаяць.

2. перан.; у знач. прым. Моцна з’яднаны дружбай, адзінствам інтарэсаў і пад.; дружны. Спаяны калектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zgrany

сыграны; дружны; зладжаны;

zgrany zespół — зладжаны калектыў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)