смярдзю́чка

драпежны звярок’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. смярдзю́чка смярдзю́чкі
Р. смярдзю́чкі смярдзю́чак
Д. смярдзю́чцы смярдзю́чкам
В. смярдзю́чку смярдзю́чак
Т. смярдзю́чкай
смярдзю́чкаю
смярдзю́чкамі
М. смярдзю́чцы смярдзю́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́скал, -у, мн. -ы, -аў, м.

Сціснутыя зубы, якія відаць з-за расцягнутых губ.

Драпежны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

predatory [ˈpredətri] adj.

1. zool. драпе́жны;

predatory birds драпе́жныя пту́шкі

2. грабе́ж ніцкі, рабаўні́цкі; драпе́жны;

a predatory war грабе́жніцкая вайна́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, а таксама яго футра.

|| прым. каланко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расама́ха, -і, ДМа́се, ж.

Драпежны звер, разнавіднасць куніцы з каштоўным футрам бурай афарбоўкі.

|| прым. расама́хавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

carnivorous [kɑ:ˈnɪvərəs] adj.

1. zool. драпе́жны

2. bot. насякомае́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

куні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Невялікі драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным футрам, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. куні́цавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rubgierig

a драпе́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flischfressend

a драпе́жны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

птушкае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Вялікі начны драпежны павук паўднёвых краін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)