камедыёграф, ‑а, м.

Драматург, які піша камедыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадэвілі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Драматург, які піша вадэвілі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Dramátiker

m -s, - драмату́рг

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dramaturg

м. драматург

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

playwright

[ˈpleɪraɪt]

n.

драмату́рг -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dramatist

[ˈdræmətəst]

n.

драмату́рг -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

камедыёграф

(ад камедыя + -граф)

драматург, які піша камедыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tragediopisarz

м. аўтар трагедый; трагедыйны драматург

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пастано́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто ажыццяўляе пастаноўку спектакля або фільма; рэжысёр. Пастаноўшчык [«Гамлета»] зрабіў захады, каб усё, што сказаў драматург, было належным чынам падкрэслена, а галоўнае — не забыта. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыставы́, ‑ая, ‑ое.

1. Перароблены, перапісаны начыста; выпраўлены. У чыставым рукапісе камедыі [«Паўлінка»] драматург імкнецца выразней падкрэсліць, што Адольф — бессаромны лгун. Ярош. // Прызначаны для запісаў начыста. Чыставы сшытак.

2. Спец. Прызначаны для канчатковай апрацоўкі дэталей. Чыставы разец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)