дну́шка, ‑а, н.

Дошчачка, на якой крышаць мяса, агародніну і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nameplate [ˈneɪmpleɪt] n. до́шчачка, таблі́чка (з іменем на дзвярах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дра́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. зб. Тонкая драўляная дошчачка для крыцця даху або для абівання сцен пад тынкоўку.

2. мн. -і, -нак. Кожная з такіх дошчачак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

deseczka

ж. дошчачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tablet

[ˈtæblət]

n.

1) до́шчачка, таблі́чка (для піса́ньня, малява́ньня)

2) ната́тнік, блякно́т -а m.

3) таблі́чка, до́шчачка з на́дпісам

4) табле́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

го́нціна, ‑ы, ж.

Разм. Адна дошчачка гонты. Змайстраваў сабе [Янка-музыка] скрыпку з гонціны, начапіў драцяныя струны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Падоўжаная гладкая дошчачка, пласцінка.

Металічная п.

Ордэнская п. (з прымацаванай ордэнскай стужачкай).

|| памянш. пла́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. пла́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парке́ціна, ‑ы, ж.

Разм. Асобная дошчачка паркету. Нехта раз-пораз паскрыпвае паркецінамі, мабыць, пераступае з нагі на нагу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калянда́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да календара. Каляндарны лісток. Каляндарная дошчачка.

2. Які вызначаецца па календары. Каляндарныя тэрміны. Каляндарны план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клёпка¹, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Кожная асобная дошчачка для бакавых сценак бочкі і пад.

Клёпкі ў бочцы рассохліся.

◊

Клёпкі ў галаве не хапае (не стае) (разм., пагард.) — пра дурнаватага, з дзівацтвамі чалавека.

|| прым. клёпачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)