вы́жыць I сов. вы́жить;

хво́ры вы́жыў — больно́й вы́жил

вы́жыць II сов. вы́жить;

в. з до́му — вы́жить и́з дому

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

evict [ɪˈvɪkt] v. (from) высяля́ць; выганя́ць (з дому, будынка і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дом м.

1. (здание) дом, род. до́ма м.;

2. (домашний кров, жильё) дом, род. до́му м., ха́та, -ты ж.;

звони́ли и́з дому звані́лі з до́му;

вы́гнать и́з дому вы́гнаць з ха́ты (з до́му);

3. (семья) дом, род. до́му м., сям’я́, -м’і́ ж.;

4. (хозяйство) гаспада́рка, -кі ж.;

вести́ дом ве́сці гаспада́рку;

5. (учреждение) дом, род. до́ма м.;

дом о́тдыха дом адпачы́нку;

Дом кни́ги Дом кні́гі;

Дом бы́та Дом бы́ту;

де́тский дом дзіця́чы дом;

6. (династия, фирма) уст. дом, род. до́ма м.;

◊

на́ дом дадо́му;

на дому́ до́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адпрыччы́ць ’адвучыць ад дому каго’ (Шат.). Гл. адпрэчыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́ры

(лац. lares)

старажытныя міфалагічныя духі, якія лічыліся заступнікамі дому і сям’і.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дом м.

1. (род. до́ма) (здание, учреждение) дом;

но́вы д. — но́вый дом;

цагля́ны д. — кирпи́чный дом;

д. адпачы́нку — дом о́тдыха;

Д. кні́гі — Дом кни́ги;

гандлёвы д. — торго́вый дом;

2. (род. до́му) (жильё) дом;

звані́лі з до́му — звони́ли и́з дому;

вы́гнаць з до́му — вы́гнать и́з дому;

3. (род. до́му) (династия, род) дом;

○ дзіця́чы д. — де́тский дом;

жо́ўты д. — жёлтый дом;

зае́зны д. — зае́зжий дом;

казённы д. — казённый дом;

◊ друг до́ма — друг до́ма;

д. — по́ўная ча́ша — дом — по́лная ча́ша;

ад до́му адбі́цца — от до́ма отби́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

housebound [ˈhaʊsbaʊnd] adj. прывя́заны, прыкава́ны да до́му (з-за хваробы або з-за ўзросту)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падве́зці сов., в разн. знач. подвезти́;

п. каго́-не́будзь — подвезти́ кого́-л.;

п. к до́му — подвезти́ к до́му;

п. дроў — подвезти́ дров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымайстрава́ць сов., разг.

1. (прикрепить) приде́лать, прила́дить;

п. кручо́к — приде́лать (прила́дить) крючо́к;

2. пристро́ить;

п. вера́нду к до́му — пристро́ить вера́нду к до́му

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блу́дны¹, -ая, -ае.

1. Які ходзіць, блукае, не знаходзячы месца, дому.

2. Не прамы, звілісты, дзе лёгка заблудзіць.

Блудная дарога.

3. перан. Не такі, як прынята, не зусім звычайны.

◊

Блудны сын — пра легкадумнага, свавольнага чалавека, які раскаяўся ў сваіх памылках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)