доктар навук

т. 6, с. 177

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гарлаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Доктар, спецыяліст па хваробах вуха, горла, носа; ларынголаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эскула́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст., жарт.).

Урач, доктар.

Паважаны э.

|| прым. эскула́пскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

doctor [ˈdɒktə] n.

1. до́ктар, ура́ч, ле́кар

2. до́ктар (вучоная ступень);

a Doctor of Philosophy до́ктар філасо́фіі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ле́кар, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Доктар, урач.

|| ж. ле́карка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ле́карскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

до́ктор в разн. знач. до́ктар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́ктарскі

1. до́кторский, враче́бный;

2. до́кторский;

1, 2 см. до́ктар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

veterinary surgeon [ˈvetrənəriˌsɜ:dʒn] n. fml ветэрына́рны до́ктар, ветура́ч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нако́жник​I мед., разг. ура́ч (ле́кар, до́ктар) па ску́рных хваро́бах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

medic [ˈmedɪk] n. infml

1. до́ктар

2. студэ́нт-ме́дык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)