вар’я́т, -а, М -р’я́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Псіхічна хворы чалавек.

2. Пра таго, хто дзейнічае безразважна; шалёны; дзівак (лаянк.).

|| ж. вар’я́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

crank​1 [kræŋk] n. derog. дзіва́к; дзіва́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сумасбро́д разг. шале́нец, -нца м., дзіва́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бзік, ‑а, м.

Разм.

1. Дзівацтва, капрыз.

2. Бзікаваты чалавек; дзівак.

[Польск. bzik.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eccentric​1 [ɪkˈsentrɪk] n. дзіва́к, чалаве́к з дзіва́цтвамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзіва́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да дзівак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dziwak

м. дзівак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

причу́дник разг. вы́думшчык, -ка м.; (чудак) дзіва́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

oddity [ˈɒdəti] n.

1. дзіва́к; дзіва́чка

2. дзі́ўнасць, незвыча́йнасць; незразуме́ласць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cudak

м. разм. дзівак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)