бзік, ‑а,
1. Дзівацтва, капрыз.
2. Бзікаваты чалавек; дзівак.
[Польск. bzik.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бзік, ‑а,
1. Дзівацтва, капрыз.
2. Бзікаваты чалавек; дзівак.
[Польск. bzik.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)