дзеўчаня, і дзеўчанё, , н. (разм.).

Маленькая дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чарнушка2, , ж. (разм.).

Смуглая чорнавалосая, чарнавокая жанчына, дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кірпано́сы, -ая, -ае.

3 кароткім і задраным носам. Кірпаносая дзяўчынка.

|| наз. кірпано́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

вы́гадавацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся; зак.

Дасягнуць сталага ўзросту; вырасці. Дзяўчынка выгадавалася ў дзіцячым доме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

няві́дны, -ая, -ае.

1. Недаступны для зроку; нябачны.

2. Несамавіты, непрыгожы на выгляд. Нявідная дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

кірпаносы, .

З кароткім і задраным носам.

  • Кірпаносая дзяўчынка.

|| наз. кірпаносасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

выгадавацца, ; зак.

Дасягнуць сталага ўзросту, вырасці.

  • Дзяўчынка выгадавалася ў дзіцячым доме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

сяброўка, , ж.

Дзяўчынка, дзяўчына або жанчына, якая сябруе з кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

малалетак, , м. і малалетка, , ж. (разм.).

Дзіця, маленькі хлопчык або дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

tomboy [ˈtɒmbɔɪ] n. дзяўчы́нка-сваво́льніца, гарэ́за

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)