карупцыяне́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзяржаўны чыноўнік, палітычны або грамадскі дзеяч, замешаны ў карупцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ната́рыус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая ажыццяўляе натарыяльныя дзеянні, акты.

Дзяржаўны н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзярж...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. дзяржаўны, напр.: дзяржапарат, дзяржбанк, дзяржгандаль, дзяржкрэдыт, дзяржстрах, дзяржустанова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рэе́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вопіс, пісьмовы пералік.

Дзяржаўны суднавы р.

|| прым. рэе́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

цары́зм, -у, м.

Дзяржаўны лад, пры якім вярхоўная ўлада належыць цару; манархія.

|| прым. цары́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рыбнагля́д, -у, М -дзе, м. (афіц.).

Нагляд за выкананнем правіл рыбалоўства.

Дзяржаўны р.

|| прым. рыбнагля́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

парти́йно-госуда́рственный ист. парты́йна-дзяржа́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

bureaucrat [ˈbjʊərəkræt] n. бюракра́т; (дзяржа́ўны) чыно́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзяржпла́н, ‑а, м.

Дзяржаўны планавы камітэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партдзяржкантро́ль, ‑ю, м.

Партыйна-дзяржаўны кантроль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)