Verbum

анлайнавы слоўнік

чляні́ць, чляню́, чле́ніш, чле́ніць; члянёны; незак., што.

Дзяліць на асобныя часткі, члены; расчляняць.

|| зак. расчляні́ць, расчляню́, расчле́ніш, расчле́ніць; расчлянёны.

|| наз. члянéнне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палаві́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Разм. Дзяліць папалам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзярба́ніць

‘іграць на чым-небудзь; раскрадаць што-небудзь, атрымліваць грошы праз шантаж; дзяліць здабычу’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Дзяліць, раскудзельваць на валокны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзялі́ць, падзяля́ць гл дзяліць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

syllabify [sɪˈlæbɪfaɪ] v. дзялі́ць сло́ва на склады́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bisect [baɪˈsekt] n. tech. разраза́ць, дзялі́ць напала́м/папала́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trisect [trɪˈsekt] v. дзялі́ць на тры ро́ўныя ча́сткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

раздзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што.

1. гл. дзяліць.

2. Далучыцца да каго-н., выказаць сваё адзінадушша з кім-н.

Р. сваю радасць з сябрамі.

|| незак. раздзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. раздзяле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парцэлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак., што.

Падзяліць (дзяліць) на малыя ўчасткі, парцэлы. Парцэляваць зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)