presupposition [ˌpri:sʌpəˈzɪʃn] n. fml меркава́нне, дапушчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hypothesis [haɪˈpɒθəsɪs] n. (pl. hypotheses) гіпо́тэза, дапушчэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

загі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Загнутае месца, выгін.

З. ліста.

З. ракі.

2. перан. Дапушчэнне шкодных крайнасцей у ажыццяўленні чаго-н.

Левы з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супазі́цыя

(лац. suppositio)

дапушчэнне, здагадка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dopuszczenie

н. дапушчэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уступа́льны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — які выражае ўступку, дапушчэнне, процілеглую ўмову. Уступальны злучнік. Даданы ўступальны сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

domniemanie

н. меркаванне, дапушчэнне, здагадка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хай.

1. часц. Выражае заклік, пажаданне (разм.).

Хай жыве дружба!

2. часц. Выказвае дапушчэнне.

Хай едзе, калі хоча.

Хай так!

3. злуч. Ужыв. ў даданых сказах з уступальным значэннем.

Хай я памыліўся, але памылку гэту я выправіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предположе́ние ср. меркава́нне, -ння ср.; (догадка) здага́дка, -кі ж.; (допущение) дапушчэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Éinräumung

f

1) усту́пка

2) дапушчэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)