dopasować

зак. дапасаваць, прыстасаваць, прыгнаць, прыладзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

высло́ўе, ‑я, н.

Глыбокая па зместу думка, выказаная невялікай колькасцю слоў. Гавораць, чалавека стварыла праца. Звужаючы гэта выслоўе, каб дапасаваць яго да мастацтва, можна сцвярджаць, што чалавек працаю стварае свой талент. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прытарнава́ць ’прыгнаць да берага (пра плыт)’; ’дастасаваць, дапасаваць’ (Др.-Падб.; лід., Сл. ПЗБ), прытарнава́цца ’прыпыніцца, прыстаць’ (ТСБМ), ’прыстаць да берага’ (лід., Сл. ПЗБ), перан. прытарнава́цца ’прыстасавацца’ (Гарэц.; валож., Стан.). Да тарнава́ць, тарнава́цца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дапасава́ны

1. (да чаго) согласо́ванный (с чем);

2. приспосо́бленный, применённый;

1, 2 см. дапасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасо́ўванне ср.

1. (да чаго) согласова́ние (с чем);

2. приспособле́ние, примене́ние;

1, 2 см. дапасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасо́ўваць несов.

1. (да чаго) согласо́вывать (с чем);

2. приспоса́бливать, применя́ть;

1, 2 см. дапасава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасава́нне ср.

1. (да чаго) согласова́ние (с чем);

2. приспособле́ние, примене́ние;

1, 2 см. дапасава́ць;

3. грам. согласова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dostroić

зак.

1. настроіць, наладзіць;

2. прыстасаваць; дапасаваць; дастасаваць;

3. закончыць апранаць (упрыгожваць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Выго́да ’камфорт’ (БРС, Байк. і Некр.); ’зручнасць, утульнасць, спакой’ (Гарэц.); ’дастатак, задавальненне’ (КЭС, лаг.); ’прыволле, добрыя ўмовы’ (Цых.), выго́ддзе ’прывольнасць, зручнасць’ (Гарэц., Шат., Байк. і Некр.), выго́дна ’прывольна’ (Гарэц., Байк. і Некр.). Параўн. формы з іншым націскам: рус. выгода, укр. ви́года ’зручнасць, утульнасць, спакой’; выгі́ддя ’зручнасць, прыволле’, польск. wygoda ’зручнасць, камфорт; задавальненне патрэб’. Ад вы́гадзіць ’дагадзіць, дапасаваць’; параўн. гадзі́ць ’мірыць, дастасоўваць’, параўн. рус. уго́дье ’паша, прыволле’, геаграфія і націск, магчыма, сведчаць пра запазычанне з польск. wygoda, параўн. з іншым націскам: вы́гада (гл.), а таксама выгода (Федар. 4).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

alter

[ˈɔltər]

1.

v.t.

1) зьмяня́ць, перарабля́ць; папраўля́ць

to alter a coat — дапасава́ць паліто́

to alter one’s mind — зьмяні́ць ду́мку

2) (пра жывёлу)

а) лягча́ць, паклада́ць (самца́)

б) рабі́ць бяспло́днай (са́мку)

2.

v.i.

зьмяня́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)