ца́рстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

1. Быць царом (царыцай); кіраваць царствам (у 1 знач.).

2. перан. Пераважаць; першынстваваць над усімі ў якіх-н. адносінах.

3. перан. Напаўняць сабой; дамінаваць.

Вакол царствавала цішыня.

|| наз. ца́рстваванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vórherrschen

vi пераважа́ць, панава́ць, дамінава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dominate [ˈdɒmɪneɪt] v. пераважа́ць; панава́ць; дамінава́ць;

The cathedral dominates the city. Сабор узвышаецца над горадам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

predominate [prɪˈdɒmɪneɪt] v. пераважа́ць, панава́ць, дамінава́ць;

predominate over smb./smth. панава́ць над кім-н./чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ца́рстваваць

1. гл. цараваць;

2. (дамінаваць) dominíeren vi, vórherrschen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

domineer

[,dɑ:mɪˈni:r]

v.i.

дэспаты́чна панава́ць; тыра́ніць; пака́зваць сваю́ перава́гу, браць верх; дамінава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dominíeren

1.

vi пераважа́ць; дамінава́ць

2.

vt панава́ць (над чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ца́рстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

1. Быць царом (царыцай); кіраваць дзяржавай. Я ведаю.. [Мікіту], можна сказаць, даўно, люблю паслухаць расказы старога пра даўнюю службу ў аўстра-венгерскай арміі, калі яшчэ, як ён кажа, царстваваў Франц-Іосіф. Брыль.

2. перан. Пераважаць; першынстваваць над усімі ў якіх‑н. адносінах.

3. перан. Напаўняць сабой; дамінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dominate

[ˈdɑ:mɪneɪt]

v.

1) дамінава́ць, пераважа́ць, мець перава́гу, панава́ць; быць гало́ўным

2) узвыша́цца над мясцо́васьцю; займа́ць кіру́ючае стано́вішча

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dominować

domin|ować

незак. кніжн. дамінаваць, пераважаць; панаваць;

wieża ~uje nad miastem — вежа ўзвышаецца над горадам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)