hobgoblin [hɒbˈgɒblɪn] n. эльф; дамаві́к; лясу́н; нячы́сцік; фанто́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Хаванец, гл. Дамавік

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хатнік, гл. Дамавік

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

суздро́м, прысл.

Абл. Зусім, цалкам; начыста; дашчэнту. Задума суздром завалодала Гаранскім. Сабаленка. [Селянін:] — Вунь, штоноч у маладой удавы Аўгіні дамавік хату суздром перавар[о]чвае. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprite [spraɪt] n.

1. эльф; фе́я; дамаві́к; вадзяні́к; руса́лка

2. сільфі́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палтэрге́йст

(ням. Poltergeist = гном, дамавік, ад poltem = грукатаць + Geist = дух)

дамавік, містычны дух, нябачная істота, якая выяўляе сваю прысутнасць і халерычны тэмперамент шумам і перасоўваннем прадметаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

bogeyman

[ˈboʊgimæn]

n.

дамаві́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

goblin

[ˈgɑ:blɪn]

n.

дамаві́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Спо́рнік ‘дамавік, які прыносіць спор’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Да спор 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Héinzelmännchen

n -s, - міф. дамаві́к, гном

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)