экано́міць, -млю, -міш, -міць; незак.
1. што. Эканомна расходаваць.
Э. грошы.
2. на чым і без дап. Максімальна скарачаць выдаткі.
Э. на будматэрыялах.
Усё дарагое, даводзіцца э.
|| зак. зэкано́міць, -млю, -міш, -міць; -млены (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дока́зываться страд.
1. дака́звацца, даво́дзіцца;
2. дака́звацца, дано́сіцца; см. дока́зывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бязва́жкасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан бязважкага. Толькі ў космасе, пры палёце па інерцыі даводзіцца сустракацца з бязважкасцю. Гамолка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́вільнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць правільнага. І таму Міколку часта даводзіцца спрачацца і заўзята бараніць свае думкі, даводзіць іх правільнасць. Шынклер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
случа́тьсяI несов. здара́цца; (встречаться) трапля́цца, надара́цца; (приходиться) даво́дзіцца; см. случи́тьсяI.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
улича́ться страд.
1. выкрыва́цца, абвінава́чвацца; лаві́цца;
2. све́дчыцца; даво́дзіцца, дака́звацца; см. улича́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; зак.
1. што і без дап. Правесці некаторы час за пісаннем чаго-н.
2. каго-што. Занесці ў спіс усё, многае або ўсіх, многіх (разм.).
П. усіх у гурток.
◊
Нічога не папішаш (разм.) — нічога не зробіш, іншага выйсця няма, даводзіцца мірыцца з тым, што ёсць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аб’я́ва, ‑ы, ж.
Паведамленне, якое даводзіцца да ўсеагульнага ведама. Павесіць аб’яву. Аб’ява пра набор спецыялістаў. □ Дзядзька Антось натрапіў на аб’яву, што за Слуцкам нейкая пані ўраздроб прадае зямлю. С. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыймо́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і прыёмны (у 1 знач.). Вельмі часта Платону Міканоравічу даводзіцца быць старшынёю прыймовай камісіі. Сабаленка. Панёс я сваю заліковую картку да сакратара прыймовай камісіі. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прырэ́чча, ‑а, н.
Мясцовасць, размешчаная каля ракі, на беразе ракі. Дзьмуў моцны вецер, заносячы густым снегам Дняпро, прырэчча, Чыжыкавы сляды. Лупсякоў. У нагах стома, мокра ў абутку, бо ісці даводзіцца прырэччам, пераступаць колішнія глыбокія каналы, што заплылі тванню, зацвілі. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)