легкаве́рны, -ая, -ае.

Які ўсяму верыць, залішне даверлівы.

Л. чалавек.

|| наз. легкаве́р’е, -я, н. і легкаве́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

trustful [ˈtrʌstfəl] n. даве́рлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gullible [ˈgʌləbl] adj. легкаве́рны, даве́рлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

легкаве́рны, ‑ая, ‑ае.

Які верыць усяму без разбору; залішне даверлівы. Легкаверны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ufny

ufn|y

даверлівы;

~e spojrzenie — даверлівы позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łatwowierny

даверлівы; легкаверны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прастаду́шны, ‑ая, ‑ае.

Няхітры, просты, даверлівы. Як я і памятаю, то мой бацька быў вельмі прастадушны. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

confiding

[kənˈfaɪdɪŋ]

adj.

даве́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trustful

[ˈtrʌstfəl]

adj.

даве́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

credulous

[ˈkredjʊləs]

adj.

лёгкаве́рны, даве́рлівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)