гита́ра гіта́ра, -ры ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

guitar [gɪˈtɑ:] n. гіта́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гава́йскі гава́йский;

○ ~кая гіта́ра — гава́йская гита́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бас-гита́ра бас-гіта́ра, -ры ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bass guitar [ˌbeɪsgɪˈtɑ:] n. mus. бас-гіта́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шчыпко́вы, -ая, -ае.

Пра музычныя інструменты: такі, з якога гукі здабываюцца шчыпком пальцаў або спецыяльнай цвёрдай пласцінкай.

Шчыпковыя струнныя інструменты (арфа, гітара, гуслі, мандаліна і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электрагіта́ра,

Гітара з электрычным узмацненнем гуку (звычайна ў джазе, эстрадным ансамблі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

guitar

[gɪˈtɑ:r]

n.

гіта́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bass guitar

бас-гіта́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

электрагіта́ра

(ад электра- + гітара)

гітара з электрычным узмацненнем гуку (звычайна ў джазе, эстрадным ансамблі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)