cant [kænt] n.

1. крываду́шнасць; няшчы́рая гу́тарка

2. жарго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chat​1 [tʃæt] n. размо́ва, гу́тарка, гаво́рка; comput. чат

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shoptalk [ˈʃɒptɔ:k] n. гу́тарка на прафесі́йныя тэ́мы (у гасцях)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

павуча́льны, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае ў сабе што-н. карыснае, які служыць урокам, абагачае ведамі, вопытам.

П. ўрок гісторыі.

Павучальныя вынікі.

Павучальная гутарка.

|| наз. павуча́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pogawędka

ж. гутарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pogwarka

ж. гутарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chit-chat [ˈtʃɪttʃæt] n. infml сябро́ўская гу́тарка; балбатня́, гамэ́рня; абгаво́р, абгаво́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

калёквіум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Гутарка выкладчыка са студэнтамі з мэтай выяўлення іх ведаў; род экзамену.

Правесці к.

2. Навуковы сход, семінар з абмеркаваннем дакладаў на пэўную тэму.

К. вірусолагаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Га́дка ’пагалоска, размова’ (Касп.), ’размова, гутарка’ (Нас.). Запазычанне з польск. gadka ’размова’, ’гутарка, пагалоска, чутка’ (ад gadać), як і многія словы гэтай групы (параўн: гадаць, гаданіна, гаданне, гадула).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Konversatión

[-vεr-]

f -, -en гу́тарка, размо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)