ЛАТУНІ́РАВАННЕ,

нанясенне (звычайна электралітычным спосабам) тонкага (да 10 мкм) слоя латуні на паверхню метал. вырабаў. Засцерагае вырабы ад карозіі, стварае т.зв. падслой пры нікеліраванні або луджэнні, павышае адгезію (счапленне) стальных і алюмініевых вырабаў з гумай пры гуміраванні, паляпшае антыфрыкцыйныя ўласцівасці вырабаў з тытану, яго сплаваў і інш.

т. 9, с. 154

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жа́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр.

Разм.

1. каго-што чым. Гучна, з сілаю ўдарыць. Да .. [Вані] падбег паліцыянт, жахнуў гумай па плячах і пацягнуў хлопчыка да пастарунка. Карпюк.

2. што. З сілаю кінуць. [Пошта] узяў дзецюкову касу і разы тры махнуўшы .. па траве, з усяе сілы жахнуў яе аб купіну. Крапіва.

жахну́ць, ‑ну́, ‑не́ш, ‑не́; ‑нём, ‑няце́; зак.

1. каго. Моцна спалохаць, выклікаць жах. І тое, што ўбачыў .. [пан] у чалавечых вачах, жахнула яго. Чорны.

2. Выбухнуць, успыхнуць, бліснуць (пра полымя, маланку і пад.). Буйныя каплі, як бы градам, Па лісцях дуба секанулі Ды далей сетку пацягнулі. І вось жахнула бліскавіца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gum

I [gʌm]

1.

n.

1) каме́дзь f. (густы́ кле́йкі сок некато́рых дрэ́ваў)

2) смалі́стае выдзяле́ньне (смала́, жыві́ца)

3) жу́йка f., жава́льная гу́мка

4) клей на канвэ́рце, ма́рцы

5) каўчу́к -у́ m., гу́ма f.

6) каме́днае дрэ́ва

2.

v.t.

1) скле́йваць, кле́іць; гумава́ць, насыча́ць гу́май ткані́ну

2) пэ́цкаць кле́йкім рэ́чывам (цуке́ркай)

3.

v.i.

выдзяля́ць смалу́, кле́іцца, рабі́цца кле́йкім

II [gʌm]

1.

n., often gums

дзясна́ f., pl. дзя́сны

2.

adj.

дзя́сенны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)