глыда́ць

‘грызці каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. глыда́ю глыда́ем
2-я ас. глыда́еш глыда́еце
3-я ас. глыда́е глыда́юць
Прошлы час
м. глыда́ў глыда́лі
ж. глыда́ла
н. глыда́ла
Загадны лад
2-я ас. глыда́й глыда́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час глыда́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грызану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Аднакр. да грызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грызну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Аднакр. да грызці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obgrzyzać

незак. абгрызаць; грызці;

obgrzyzać paznokcie — абгрызаць (грызці) пазногці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

глода́ть несов., прям., перен. гры́зці;

тоска́ гло́жет туга́ грызе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грызть несов., прям., перен. гры́зці; (семечки, орехи) луза́ць, лу́шчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

снеда́ть несов., книжн. му́чыць, гры́зці;

снеда́ет за́висть грызе́ за́йздрасць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

káuen

vt

1) жава́ць

2) гры́зці

die Nägel [an den Nägeln] ~ — гры́зці но́гці

3)

die Wórte ~ — мя́мліць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Адтачы́цца ’адкарміцца, паправіцца’ (Яўс.). Відаць, да тачыць ’грызці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crunch​2 [krʌntʃ] v.

1. гры́зці, жава́ць з хру́стам

2. хрусце́ць, храбусце́ць (на зубах); скрыпе́ць (пад нагамі, пад калёсамі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)