mane [meɪn] n. гры́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кабы́лін, ‑а.

Які належыць кабыле. Кабыліна грыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grzywa

ж. грыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

белагры́вы, ‑ая, ‑ае.

У якога белая грыва. Белагрывы конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mane

[meɪn]

n.

гры́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ільві́ны Löwen-;

ільві́ная гры́ва Lö́wenmähne f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рёлка обл. (продолговатая возвышенность) града́, -ды́ ж., гры́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гры́ўка ж.

1. уменьш.-ласк. (к гры́ва) гри́вка;

2. (причёска) чёлка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Рухацца з боку ў бок. Рудая .. грыва [каня] махалася ў такт яго кроку. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́ўкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шаўковы. [Поп] пагладжваў шоўкавыя адвароты рукавоў параднай расы. Чорны. Хмарак шоўкавая грыва Рассцілаецца гулліва. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)