грунт
1. Глеба, ралля (Нас. АУ, Нас., Сен. Касп., Слаўг.).
2. Надзел зямлі; нераздзельная гаспадарка (Сміл. Шат.).
3. Прысядзібны ўчастак, зямля з забудовамі (Стол.).
4. Ніжнія пласты зямлі (Слаўг.).
5. Цвёрдае дно ў рацэ, возеры (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
АХАВА́НЫ ГРУНТ,
зямельныя ўчасткі, якія маюць збудаванні для вырошчвання агароднінных, дэкар. і пладовых культур, іх расады і саджанцаў (цяпліцы, парнікі, уцеплены грунт). У іх ствараецца спрыяльны для раслін мікраклімат, магчыма штучнае абаграванне. Цяпліцы эксплуатуюць увесь год, парнікі — з ранняй вясны да позняй восені. Для стварэння ўцепленага грунту выкарыстоўваюць прыродную ахову (узгоркі, паўд. схілы, дрэвавыя насаджэнні і інш.), плёначныя ўкрыцці, біял. абаграванне і інш. сродкі аслаблення замаразкаў. Ахаваны грунт дае магчымасць атрымліваць ураджай агародніны на 7—25 сут раней, чым у полі.
т. 2, с. 143
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АДКРЫ́ТЫ ГРУНТ,
зямельныя ўчасткі без укрыццяў для вырошчвання агародніны або дэкар. раслін. У адкрытым грунце насенне холадаўстойлівых раслін (з сям. парасонавых, крыжакветных, а таксама буракоў, салаты, шпінату, гароху) высяваюць ранняй вясной, як толькі паспее глеба, пры сярэднясутачнай т-ры 1—5 °C, насенне цеплалюбівых раслін (з сям. гарбузовых, паслёнавых, а таксама фасолі, кукурузы) — пры т-ры 10—15 °C; расаду высаджваюць пры сярэднясутачнай т-ры адпаведна 5—10 і 15 °C, пасля заканчэння веснавых замаразкаў. На Беларусі ў адкрытым грунце вырошчваюць каля 98% агародніны і кветак. Гл. таксама Ахаваны грунт.
т. 1, с. 111
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
насыпны́ в разн. знач. насыпно́й;
н. грунт — насыпно́й грунт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затраве́лы, -ая, -ае.
Зарослы травой.
З. грунт.
|| наз. затраве́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размы́ты размы́тый;
р. грунт — размы́тый грунт;
~тая плаці́на — размы́тая плоти́на; см. размы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ту́пкі, -ая, -ае (разм.).
Цвёрды, утаптаны (пра зямлю, грунт).
Тупкае дно ракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жві́рысты, -ая, -ае.
З вялікай колькасцю жвіру.
Ж. грунт.
|| наз. жві́рыстасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зыбу́н, -у́, м. (разм.).
1. Зыбкі грунт.
2. толькі мн. -ы́, -о́ў. Рухомыя зыбучыя пяскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
намы́ў, -мы́ву, м.
1. гл. намыць.
2. Грунт ля берага, намыты вадой.
|| прым. намыўны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)