грузавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. груз.

2. Прызначаны для перавозкі грузаў.

Грузавыя аўтамашыны.

Грузавое таксі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

tonnage [ˈtʌnɪdʒ] n. тана́ж; груз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cargo [ˈkɑ:gəʊ] n. (pl. cargoes or cargos) груз (карабля, самалёта);

inward/outward cargo і́мпартны/э́кспартны груз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гі́ра, -ы, мн. -ы, гір, ж.

1. Металічны груз пэўнай вагі, які выкарыстоўваецца ў якасці меры пры важанні, а таксама спартыўная прылада для практыкаванняў у цяжкай атлетыцы.

2. Вісячы груз для процівагі або прывядзення ў рух механізма.

Гадзіннік з гірамі.

|| прым. гірaвы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

грузі́цца, гружу́ся, гру́зішся, гру́зіцца; незак.

Складваць свой груз, адпраўляючыся ў дарогу.

Г. на параход.

|| зак. пагрузі́цца, -гружу́ся, -гру́зішся, -гру́зіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трохто́нны, -ая, -ае.

1. Масай у тры тоны.

Т. груз.

2. Разлічаны на грузападымальнасць у тры тоны.

Т. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

но́ша, -ы, ж.

Груз, які пераносіцца на сабе.

Цяжкая н.

|| памянш. но́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гру́знуць, -ну, -неш, -не; груз, гру́зла; -ні; незак.

Тое, што і гразнуць.

|| зак. загру́знуць, -ну, -неш, -не; загру́з, -зла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бамбаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і бамбардзіроўшчык (у 1 знач.).

Смертаносны груз бамбавозаў.

|| прым. бамбаво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адве́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Невялікі груз на шнуры або нітцы для вызначэння вертыкальнага напрамку; грунтвага.

Шнур з адвесам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)