грани́т грані́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

granite [ˈgrænɪt] n. грані́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зярні́сты, -ая, -ае.

Які складваецца з зерняў (у 3 знач.).

З. колас.

Зярністая ікра (гатунак чорнай ікры). З. граніт.

|| наз. зярні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грані́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які апрацоўвае граніт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

granit, ~u

м. граніт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мікашэвіцкае прадпрыемства «Граніт»

т. 10, с. 353

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сігра́н, ‑у, м.

Сінтэтычны граніт, дэкаратыўны камень, які здабываецца ў плавільных печах і выкарыстоўваецца як абліцовачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнейсаграні́т

(ад гнейс + граніт)

тое, што і гранітагнейс.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адшліфава́ць сов., прям., перен. отшлифова́ть;

а. грані́т — отшлифова́ть грани́т;

а. стыль апавяда́ння — отшлифова́ть стиль расска́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плагіяграні́т

(ад гр. plagios = косы + граніт)

магматычная горная парода, складзеная з плагіяклазу, кварцу і цемнаколерных мінералаў, па складу падобная на граніт, але з. меншай колькасцю каліевых палявых шпатаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)