ксілагра́фія, -і, ж.

Гравіраванне на дрэве, а таксама сама гравюра на дрэве або адбітак з такой гравюры.

|| прым. ксілаграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэвары́т м., уст. гравю́ра на де́реве

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыпагравю́ра, ‑ы, ж.

Гравюра, узноўленая друкарскім спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтагравю́ра, ‑ы, ж.

Гравюра, адціснутая з дошкі, гравіраванай самім аўтарам малюнка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

woodcut [ˈwʊdkʌt] n. гравю́ра па дрэ́ве, дрэвары́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

афо́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Гравюра на медзі або цынку з малюнкам, пратраўленым кіслатой, а таксама адбітак з такой гравюры.

Выстаўка афортаў.

|| прым. афо́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

engraving [ɪnˈgreɪvɪŋ] n.

1. гравю́ра

2. гравірава́нне, гравіро́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

etching [ˈetʃɪŋ] n.

1. гравю́ра, афо́рт

2. гравірава́нне; гравіро́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woodblock [ˈwʊdblɒk] n.

1. кало́да

2. гравю́ра на дрэ́ве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разцо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да разца. Разцовае лязо.

2. Выкананы пры дапамозе разца. Разцовая гравюра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)