папагра́біць, ‑блю, ‑білі, ‑біць; зак., каго-што.

Разм. Грабіць доўга, неаднаразова; награбіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагра́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

1. Аграбіць усё, многае.

2. і без дап. Грабіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

despoil

[dɪˈspɔɪl]

v.t.

рабава́ць; гра́біць; спусташа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

räubern

vi гра́біць, рабава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Гра́блі ’граблі’. Гл. гра́біць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

réchen

vt гра́біць, зграба́ць (граблямі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., каго-што.

1. Забіраць сілай, разбоем што-н. у каго-н.; грабіць.

Р. людзей.

2. перан. Разараць паборамі, падаткамі; абіраць (разм.).

|| зак. абрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; наз. абрабава́нне, -я, н.

|| наз. рабава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

plunder​2 [ˈplʌndə] v.

1. гра́біць, рабава́ць;

plunder a town разгра́біць го́рад

2. раскрада́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grabić

незак.

1. грэбці, падграбаць;

2. грабіць, рабаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рабаваць, грабіць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)