магі́льня, ‑і, ж.

Месца пахавання (склеп, грабніца і пад.) членаў аднаго роду, адной сям’і, выдатных дзеячаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гробни́ца грабні́ца, -цы ж.; (усыпальница) усыпа́льня, -ні ж., магі́льня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саркафа́г, ‑а, м.

У старажытных народаў — грабніца ў выглядзе труны (звычайна з каменя). У храме знайшлі старажытныя саркафагі, складзеныя з гладкіх каменных пліт. Штыхаў.

[Грэч. sarkophagos — літаральна пажыральнік мяса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маўзале́й, ‑я, м.

Вялікае надмагільнае архітэктурнае збудаванне; надмагільны помнік, грабніца. Маўзалей Леніна. □ Нясе прывет сардэчны Туды паток людзей, Туды, дзе стаў навечна Гранітны маўзалей. Бялевіч.

[Грэч. Mausōléion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vault​1 [vɔ:lt] n.

1. скляпе́нне;

the vault of heaven ку́пал не́ба

2. падва́л, склеп; грабні́ца;

a family vault фамі́льны склеп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Маўзале́й ’надмагільны помнік, збудаванне’ (ТСБМ). З рус. мовы, у якую слова прыйшло з ням. Mausoleum ці з франц. mausolée < лац. mausōlēum < ст.-грэч. Μαυσώλειον ’грабніца Маўсола — цара Карыі’ (IV ст. да н. э.) (Фасмер, 2, 554).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

катако́мбы

(іт. catacombe, ад лац. catacumba = падземная грабніца)

падзямеллі з вузкімі, доўгімі заблытанымі хадамі, калідорамі; закінутыя каменяломні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bier

[bɪr]

n.

1) пахава́льныя насі́лкі, катафа́льк -у m.

2) грабні́ца f., мурава́ны дол

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grobowiec

grobow|iec

м. грабніца; усыпальня; магільня;

płyta ~ca — надмагільная пліта, надмагілле

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АСУА́РЫЙ

[лац. ossuarium ад os (ossis) косць],

умяшчальня для касцей нябожчыка. Да асуарыяў належаць невял. аб’екты для адзіночнага пахавання (ларнак, піфас, урна), а таксама пячоры ці збудаванні для некалькіх пахаванняў (камерная грабніца, толас і інш.).

т. 2, с. 61

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)