гарлаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Доктар, спецыяліст па хваробах вуха, горла, носа; ларынголаг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

го́рло

1. в разн. знач. го́рла, -ла ср.;

2. (бутылки) ры́ла, -ла ср.;

◊

стать поперёк го́рла стаць упо́перак (папяро́к) го́рла;

застря́ть в го́рле засе́сці ў го́рле;

брать за го́рло браць за го́рла;

наступи́ть на го́рло наступі́ць на го́рла;

во всё го́рло на ўсё го́рла;

по го́рло па го́рла;

промочи́ть го́рло прамачы́ць го́рла;

слёзы подступи́ли к го́рло слёзы падступі́лі да го́рла;

с ножо́м к го́рлу приста́ть з нажо́м да го́рла прыста́ць;

сыт по го́рло сы́ты па го́рла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

гло́тка ж.

1. анат. гло́тка, -кі ж.;

2. (горло) разг. го́рла, -ла ср.;

◊

брать за гло́тку браць за го́рла;

во всю гло́тку на ўсё го́рла;

заткну́ть гло́тку груб. заткну́ць го́рла;

драть гло́тку груб. драць го́рла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

жа́льба, -ы, ж.

1. Смутак, туга, шкадаванне.

Ж. сэрца.

2. Скарга, нараканне.

Затоеная ж. падступала да горла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́кашляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак. (разм.).

Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н.; адкашляцца.

|| незак. выка́шлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паласка́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. паласкаць.

2. Лекавая вадкасць, якой палошчуць горла, рот.

Цёплае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gargle [ˈgɑ:gl] v. (with) паласка́ць (горла, рот)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

windpipe [ˈwɪndpaɪp] n. anat. ды́хальнае го́рла, трахе́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

застудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., што.

Даўшы азябнуць, прастудзіць.

З. горла.

З. ногі.

|| незак. засту́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гарля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

1. Тое, што і дыхальнае горла.

2. Кадык.

|| прым. гарля́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)