палы́нна-го́ркі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
палы́нна-го́ркі |
палы́нна-го́ркая |
палы́нна-го́ркае |
палы́нна-го́ркія |
| Р. |
палы́нна-го́ркага |
палы́нна-го́ркай
палы́нна-го́ркае |
палы́нна-го́ркага |
палы́нна-го́ркіх |
| Д. |
палы́нна-го́ркаму |
палы́нна-го́ркай |
палы́нна-го́ркаму |
палы́нна-го́ркім |
| В. |
палы́нна-го́ркі (неадуш.)
палы́нна-го́ркага (адуш.) |
палы́нна-го́ркую |
палы́нна-го́ркае |
палы́нна-го́ркія (неадуш.)
палы́нна-го́ркіх (адуш.) |
| Т. |
палы́нна-го́ркім |
палы́нна-го́ркай
палы́нна-го́ркаю |
палы́нна-го́ркім |
палы́нна-го́ркімі |
| М. |
палы́нна-го́ркім |
палы́нна-го́ркай |
палы́нна-го́ркім |
палы́нна-го́ркіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пяку́ча-го́ркі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пяку́ча-го́ркі |
пяку́ча-го́ркая |
пяку́ча-го́ркае |
пяку́ча-го́ркія |
| Р. |
пяку́ча-го́ркага |
пяку́ча-го́ркай
пяку́ча-го́ркае |
пяку́ча-го́ркага |
пяку́ча-го́ркіх |
| Д. |
пяку́ча-го́ркаму |
пяку́ча-го́ркай |
пяку́ча-го́ркаму |
пяку́ча-го́ркім |
| В. |
пяку́ча-го́ркі (неадуш.)
пяку́ча-го́ркага (адуш.) |
пяку́ча-го́ркую |
пяку́ча-го́ркае |
пяку́ча-го́ркія (неадуш.)
пяку́ча-го́ркіх (адуш.) |
| Т. |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркай
пяку́ча-го́ркаю |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркімі |
| М. |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркай |
пяку́ча-го́ркім |
пяку́ча-го́ркіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сало́дка-го́ркі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сало́дка-го́ркі |
сало́дка-го́ркая |
сало́дка-го́ркае |
сало́дка-го́ркія |
| Р. |
сало́дка-го́ркага |
сало́дка-го́ркай
сало́дка-го́ркае |
сало́дка-го́ркага |
сало́дка-го́ркіх |
| Д. |
сало́дка-го́ркаму |
сало́дка-го́ркай |
сало́дка-го́ркаму |
сало́дка-го́ркім |
| В. |
сало́дка-го́ркі (неадуш.)
сало́дка-го́ркага (адуш.) |
сало́дка-го́ркую |
сало́дка-го́ркае |
сало́дка-го́ркія (неадуш.)
сало́дка-го́ркіх (адуш.) |
| Т. |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркай
сало́дка-го́ркаю |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркімі |
| М. |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркай |
сало́дка-го́ркім |
сало́дка-го́ркіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сіні́льны, -ая, -ае.
У выразе: сінільная кіслата — ядавітая бясколерная вадкасць з пахам горкага міндалю; цыяністы вадарод.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́рка-салёны, -ая, -ае.
1. Горкага і салёнага смаку.
Горка-салёная мікстура.
2. Пра ваду: які ўтрымлівае горкія, галоўным чынам сернакіслыя солі (спец.).
Горка-салёнае возера.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́рка², прысл.
1. Непрыемна, едка па смаку.
2. Пра адчуванне горкага смаку.
Ад зёлак стала г. ў роце.
3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
за́малада, прысл.
Разм. У маладым узросце. — Замалада.. [бацькі] паўміралі ад горкага жыцця, ад цяжкай працы. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нітрабензо́л, ‑у, м.
Спец. Алеістая ядавітая вадкасць з пахам горкага міндаля, якая атрымліваецца шляхам уздзеяння азотнай і сернай кіслот на бензол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагарэ́лішча, ‑а, н.
Тое, што і пажарышча. Стаялі ля пагарэлішча, дзе яшчэ галавешкі тлелі. І ад куродыму горкага слёзы ў маці нагортваліся. Барадулін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бензальдэгі́д
[ад бенз(ол) + альдэгід]
арганічнае злучэнне, бясколернае масляністае рэчыва з пахам горкага міндалю; выкарыстоўваецца пры вырабе пахучых рэчываў, фарбавальнікаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)