нітрабензо́л, ‑у, м.
Спец. Алеістая ядавітая вадкасць з пахам горкага міндаля, якая атрымліваецца шляхам уздзеяння азотнай і сернай кіслот на бензол.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)