горба́тить несов., разг. гарба́ціць, го́рбіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарба́ціць, ‑бачу, ‑баціш, ‑баціць; незак., што.

Разм. Тое, што і горбіць. Гарбаціць спіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Карба́ціць ’карабіць, гнуць’ (Яруш., Гарэц.), ’горбіць’ (Юрч.), ’карбаціцца’ (Гарэц.). Значэнне ’горбіць’ паказвае, што карбаціць можна разглядаць як кантамінацыю карабаціць (< korbatъ < korbъ — Трубачоў, Эт. сл., 11, 51) і гарбаты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зго́рбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., каго-што.

1. Зак. да горбіць.

2. Зрабіць гарбатым, сутулаватым. Старасць згорбіла чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hunch​2 [hʌntʃ] v. го́рбіць; го́рбіцца; суту́ліць; суту́ліцца;

hunch one’s back/shoulders/oneself го́рбіцца, суту́ліцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суту́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Рабіць сутулаватым; горбіць. Чалавек ён быў яшчэ не стары.., але хадзіў заўсёды квола, па-старэчаму; і ходзячы, і стоячы, сутуліў шырокую .. спіну. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hunch

[hʌntʃ]

1.

v.

го́рбіць, го́рбіцца

2.

n.

1) горб гарба́ m.

2) informal прадчува́ньне, здага́дка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hump

[hʌmp]

1.

n.

1) горб гарба́ m., dim., го́рбік -а m.

2) пука́тасьць f., паго́рачак, узго́рачак -ка m., грудо́к -ка́ m.

3) Sl. благі́ настро́й, дэпрэ́сія f.

2.

v.t.

го́рбіць

3.

v.i.

го́рбіцца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bow​2 [baʊ] v.

1. кла́няцца; віта́ць пакло́нам

2. схіля́цца;

The trees bowed in the wind. Дрэвы схіляліся пад ветрам.

3. згіна́ць; го́рбіць; His back was bowed by old age. Яго спіна згорбілася ад старасці.

♦

bow and scrape быць уго́длівым

bow to [ˌbaʊˈtu:] phr. v. падпарадко́ўвацца; скара́цца;

He bowed to the inevitable. Ён скарыўся перад непазбежным.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stoop​2 [stu:p] v.

1. суту́ліць; суту́ліцца; го́рбіць; го́рбіцца;

stoop in walking суту́ліцца падча́с хады́

2. нахіля́ць; нахіля́цца; нагіна́ць; нагіна́цца

3. апуска́цца, дэградзі́раваць;

stoop one’s talents растра́чваць свой та́лент

4. прыніжа́цца;

stoop to cheating апусці́цца да падма́ну;

stoop to anything пайсці́ на што заўго́дна, не грэ́баваць нічы́м

5. саступа́ць, паддава́цца;

stoop to fate скара́цца лёсу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)