го́рбіць, -блю, -біш, -біць; незак., што.

Выгінаць гарбом; сутуліць.

Г. спіну.

|| зак. зго́рбіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рбіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. го́рблю го́рбім
2-я ас. го́рбіш го́рбіце
3-я ас. го́рбіць го́рбяць
Прошлы час
м. го́рбіў го́рбілі
ж. го́рбіла
н. го́рбіла
Загадны лад
2-я ас. го́рбі го́рбіце
Дзеепрыслоўе
цяп. час го́рбячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́рбіць несов. го́рбить, суту́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., што.

Выгінаць гарбом; сутуліць. А бабулька горбіць плечы, Бы з гары, зл[азіць] з печы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́рбіць гл. горбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рбить несов. го́рбіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суту́лить несов. суту́ліць, го́рбіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суту́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак., што.

Тое, што і горбіць.

С. плечы.

|| зак. ссуту́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны; незак., што (разм.).

Тое, што і горбіць.

Г. плечы.

|| зак. згарба́ціць, -ба́чу, -ба́ціш, -ба́ціць; -ба́чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горба́тить несов., разг. гарба́ціць, го́рбіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)