обожа́ть несов. (го́рача, ве́льмі) любі́ць; абажа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

adore [əˈdɔ:] v. го́рача любі́ць; шанава́ць; абагаўля́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

і́дал, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Статуя бажаства, якому пакланяюцца.

2. перан. Пра таго, каго горача любяць, хто з’яўляецца прадметам нізкапаклонства.

3. Нягоднік (разм., лаянк.).

Гэты і. высадзіў шыбу.

|| прым. і́дальскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

горячо́ нареч., безл., в знач. сказ. го́рача.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

бо́ляча: адсю́ль го́рача, адту́ль б. погов. ме́жду двух огне́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ogniście

палка, горача, палымяна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ва́дліва ’горача, спякотна’ (Бяльк.). Гл. вад ’спякота’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патрыёт, -а, М -ёце, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, прасякнуты патрыятызмам.

Быць патрыётам сваёй Радзімы.

2. перан., чаго. Чалавек, шчыра адданы якой-н. справе, які горача любіць што-н.

П. свайго калектыву.

|| ж. патрыётка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кушме́рыць ’горача напальваць печ’ (Нар. словатв.). Параўн. кухлшрыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

heatedly

[ˈhi:tədli]

adv.

го́рача; зло́сна; усхвалява́на

to speak heatedly — гавары́ць го́рача, усхвалява́на або́ са зло́сьцю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)