полунаго́й напаўго́лы; ама́ль го́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агале́лы, -ая, -ае.

1. Голы, апусцелы.

Агалелае дрэва.

Агалелыя палі.

2. перан. Вельмі бедны, збяднелы, згалелы.

|| наз. агале́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згале́лы, -ая, -ае.

1. Голы, апусцелы (пра дрэвы, палі і пад.).

Згалелыя нівы.

2. перан. Збяднелы.

З. шляхцюк.

|| наз. згале́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галы́ш

голы чалавек, голае дзіця’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галы́ш галышы́
Р. галыша́ галышо́ў
Д. галышу́ галыша́м
В. галыша́ галышо́ў
Т. галышо́м галыша́мі
М. галышу́ галыша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

полуго́лый напаўго́лы; (почти голый) ама́ль го́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

nude2 [nju:d] adj. аго́лены, го́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

галю́ткі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Зусім голы. Выскачыў з хаты галюткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nagus

м. голы чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

stark2 [stɑ:k] adv. зусі́м, ца́лкам;

stark naked зусі́м го́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

starkers [ˈstɑ:kəz] adj. BrE, infml го́лы, у чым ма́ці нарадзі́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)